Bułgarska Terminologia Budowlana Act 14, Act 15, Act 16
Kupując nieruchomość za granicą warto wiedzieć, co oznaczają pewne zapisy, z jakimi można się spotkać. Bułgarska terminologia budowlana często przywołuje bowiem dokumenty, jakimi są akt 14, 15 i 16. Czego dotyczą te ustawy i jakie kwestie regulują? Informacje na temat można znaleźć w poniższym tekście, zapraszamy więc do lektury.
Do czego potrzebne są akty 14, 15 i 16?
Celem tych ustaw jest kontrola etapów, jakie muszą zostać wypełnione, aby nowy obiekt w Bułgarii mógł zostać oddany do użytku. W ten sposób sprawdza się, czy poszczególne prace przebiegają zgodnie z założeniami aktów normatywnych. Termin “Ustawa 14” jest dokumentem odbioru konstrukcji obiektu – jest więc wydawany, gdy budynek jest w stanie surowym. Jest sporządzany i podpisywany przez inwestora, doradcę oraz projektanta.
W bułgarskiej terminologii funkcjonuje też akt 15, czyli dokument potwierdzający ukończenie budynku. Podpisy na nim ponownie składają inwestor, doradca i projektant, poświadczając, że obiekt jest gotowy do oddania do użytku. Zostaje też sporządzone oświadczenie stwierdzające, że prace przebiegły zgodnie z założonymi projektami, dokumentacją wykonawczą i wymaganiami oraz warunkami umowy. Ustawa 15 ma na celu poświadczenie, że obiekt został wykonany zgodnie z zatwierdzonymi założeniami i może zostać przekazany od dewelopera do cedenta.
Istotna terminologia budowlana w Bułgarii
Ostatnim ważnym dokumentem z tego zakresu jest akt 16. Służy jako oświadczenie o zamieszkiwaniu, ale pojęcia te nie są tożsame, gdyż ich znaczenie jest zależne od kategorii budownictwa. W kategorii I-III (drogi, obiekty hydrotechniczne, zakłady produkcyjne, obiekty użyteczności publicznej) ustawa 16 jest wydawana przez komisję państwową i określa przydatność do użytkowania. Na jej podstawie w Bułgarii jest wydawane świadectwo zamieszkania. Kategoria IV-VI zaś (obiekty mieszkalne i wielofunkcyjne) jest regulowana zaświadczeniem o oddaniu do eksploatacji wystawianym przez architekta. Ustawa 16 jest więc dokumentem końcowym potwierdzającym, że obiekt nadaje się do zamieszkania.